هوچکین(Hodgkin) یک نوع خاص از لنفوم یا سرطان است که با رشد غیر طبیعی سلول ها در دستگاه لنفاوی همراه است. پیشرفت های جدید در زمینه تشخیص و درمان این بیماری باعث شده است که تعداد زیادی از بیماران بهبود یابند. در این بیماران با تشخیص زودرس و درمان مناسب، میزان بهبود افزایش خواهد یافت. گر چه بیماری هوچکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود، شایع ترین سن شیوع آن بین 20 تا 50 سالگی است. لنفوم هوچکین وقتی ایجاد میشود که یک لنفوسیت (معمولاً از نوع سلول B) غیرطبیعی شود. این سلول غیرطبیعی را سلول رید – اشتنبرگ (Reed-Stenberg Cell) مینامند. سلول رید – اشتنبرگ برای تکثیر خود، شروع به تقسیم شدن میکند. سلولهای جدید نیز به نوبۀ خود دوباره و چندباره تقسیم میشوند و سلولهای غیرطبیعی بیشتری ایجاد میکنند. این سلولهای غیرطبیعی وقتی باید، نمیمیرند. همچنین از بدن در برابر عفونتها یا دیگر بیماریها نیز محافظت نمیکنند. افزایش تدریجی سلولهای اضافی، موجب تشکیل تودهای بافتی بهنام غده یا تومور میشود. احتمالاً عفونت با ویروس EBV در ایجاد این بیماری نقش دارد. سلولهای رداشتنبرگ سلولهایی چندهستهای یا تک هستهای هستند که هسته تک آنها دو لپهای است. اندازه سلولها بزرگ و حدود ۳۰ تا ۵۰ میکرون میباشد. هستهها ائوزینوفیلیک هستند. نمای معروف «چشم جغد» بعلت همین مشخصات هسته در میکروسکوپ نوری می باشد. مارکرهای سی دی ۳۰ و سی دی ۱۵ برای سلولهای رید اشتنبرگ مثبت و سی دی ۲۰ و سی دی ۴۵ معمولاً منفی است. وجود این سلولها برای تشخیص لنفوم هاجکین ضروری میباشد.
از جمله روش های تشخیصی لنفوم هوچکین آزمایش ایمونوهیستوشیمی می باشد. جهت بررسی لنفوم هوچکین می توان از پنل آنتی بادی های مربوطه برای شناسایی سلول های RSCs جهت دستیابی به پرکاربدترین آنتی بادی استفاده نمود. در مطالعات اخیر انجام شده پنل آنتی بادی های مورد نظرجهت بررسی نمونه های لنفاوی افراد مبتلا به لنفوم هوچکین درمان نشده شاملCD3/ CD30/CD15/CD45/CD20/EMA/CD45/ EBV(LMP1) گزارش گردید که بر روی بلوک های پارافینی انجام گرفت. نتایج مطالعات نشان می دهد که آنتی بادی های CD15 ، CD30،CD20،CD3 و EBV (LMP1) به ترتیب در 67% ، 93%، 17%، 2% و 82% موارد مثبت گردید. از بین این آنتی بادی ها CD30 دارای نقش مهمی در شناسایی سلول های RSC ها در لنفوم هوچکین بود. همچنین ارتباط بین آنتی بادی EBV ( (LMP1 با لنفوم هوچکین نیز بررسی گردید.