سرطان زبان و سرطان های متاستاتیک ناحیه دهان

خانه
دانش و آگاهی
مقاله
سرطان زبان و سرطان های متاستاتیک ناحیه دهان

سرطان زبان یکی از سرطان های مربوط به دهان است که سلول های پوششی زبان را مبتلا می کند. از نشانه های شایع این سرطان احساس درد ممتد در زبان ، لکه های سفید روی زبان ، بلع دردناک، درد گلو و گردن و…. می باشد. تومورهاي متاستاتیک حفره ی دهان تقریباً 1٪ کل بدخیمی هاي دهان را تشکیل می دهند. شایعترین محل های متاستازهاي بافت نرم دهان به ترتیب لثه و زبان است. . معمولاً ضایعه به صورت یک توده ی ندولار بوده ولی گاهی ضایعه به صورت یک زخم سطحی به نظر می رسد. ممکن است تومور به استخوان مجاور نیز گسترش یابد و سبب لقی دندانها شود.

متاستازهاي بافت نرم دهان در مردان شایع تر هستند و اکثراً در بالغین میانسال و مسن دیده می شوند. تقریباً هر بدخیمی در هر جایی از بدن ، قابلیت متاستاز به حفره دهان را دارد . کانسر ریه در مردان ، باعث بیش از 1/3 متاستازهاي بافت نرم دهان بوده و پس از آن کارسینوماي کلیه و ملانوما می باشند. در مورد زنان، کانسر پستان 25 ٪باعث متاستاز به بافتهاي نرم را تشکیل میدهد و بعد از آن بدخیمیهای ارگانهاي تناسلی، ریه، استخوان و کلیه قرار دارند

رایج ترین نوع سرطان زبان،سرطان سلول سنگفرشی است. سلول های سنگفرشی ،سلول های تختی هستند که مانند سلول های پوست ،بافت دهان، بینی، حنجره ، غده تیروئید و گلو را پوشش می دهد.

نشانه های سرطان زبان:

ظهور لکه های سفید یا ترکیبی از سفید و قرمز بر روی سطح زبان و یا دهان
ایجاد زخم هایی بر روی زبان که به راحتی بهبود نمی یابند
احساس درد در هنگام بلعیدن غذا
گلو درد
احساس چیزی در گلو
دردناک شدن زبان
گرفتگی صدا
اختلال در حرکت فک یا زبان
احساس درد در قسمت گردن یا گوش
سست شدن دندان ها
ایجاد تورم در دهان که با گذشت دو هفته هنوز هم احساس شود
افزایش ضخامت آستر دهان

با توجه به مطالعات و تحقیقات صورت گرفته در زمینه سرطان زبان و علت ابتلا به آن، متأسفانه هنوز محققان به نتیجه قطعی دست نیافته اند. اما به طور کلی می توان گفت که عوامل زیر در ابتلا به سرطان زبان بی تاثیر نیستند.

مصرف بیش از حد تنباکو و سیگار کشیدن

مصرف بی رویه نوشیدنی های الکلی

مصرف بیش از حد گوشت قرمز و غذاهای آماده

عدم استفاده از میوه و سبزیجات

ابتلا به عفونت ویروسی همچون پاپیلومایانسانی

سابقه فامیلی سرطان زبان و دهان در بین اعضای خانواده

تشخیص كارسينوم سلول سنگفرشی زبان با استفاده از آنتی بادی های ایمونوهیستوشیمی

در یک مطالعه ،53 بیمار با کارسینوم سنگفرشی زبان مورد بررسی قرار گرفتند . از نمونه های بیماران لام تهیه گردید و با 4 آنتی بادی CadherinE ، EGFR ، CD44 ، P53 رنگ آمیزی شد.

متغیرهای مورد بررسی این بیماران شامل فاکتورهای سن ، جنس ،ریسک فاکتور، سایز تومور، لنفاد نوپاتی گردن و میزان بروز آنتی بادی ها بود. کم سن ترین بیمار 23 ساله و مسن ترین بیمار 84 ساله. بین سن و متاستاز گردن ارتباط معنا داری از لحاظ آماری وجود داشت ( (P=0/0126% بیماران ریسک فاکتور شامل سابقه مصرف سیگار ، اپیوم ، الکل و یا دندان مصنوعی نا مناسب داشتند. در بررسی ارتباط میان وجود ریسک فاکتور ها با متاستاز لنفی گردن ارتباط معنا داری از لحاظ آماری وجود داشت (P=0/002). از لحاظ سایز تومور(17%) افراد T1،(22/6%) T2، T3 (%43/4) و( 17%) در دسته T4 قرار گرفتند که در بررسی سایز تومور و متاستاز غدد لنفی گردن وجود داشت (p=0/000). 32% افراد در زمان تشخیص لنفاد نوپاتی کلینیکی داشتند ولی از لحاظ پاتولوژیک 51% بیماران در غدد لنفی گردن متاستاز داشتند. در بررسی ارتباط لناد نوپاتی کلینیکی با متاستاز گردن ارتباط معنی داری وجود نداشت (P=1/00)
با مراجعه به مقالات اخيـر در مورد ماركرهاي بيولوژيك از جهت پیش آگهی بودن آنها اختلافي ديده نمي شود و اغلب مطالعات بر اين باورند كه با كاهش CD44 و -E Cadherin و افزايش EGFR و P53 پیش آگهی و بقاي بيمار كـاهش پيـدا مي كند ولي از جهت ارتباط با متاستاز غدد لنفـي كنتراورسـي فـراوان است به عنوان مثال در مورد CD44 طبـق مطالعـات كاهش آنرا مرتبط با متاستاز غدد لنفي دانسته اند و در مطالعاتی دیگر کاهش CD44 را مرتبط با بقای عمر پایین تری دانسته اند. در بعضي مطالعات CD44 را مرتبط با افزايش سايز تومور و برخي ديگر بدون ارتباط با سايز تومور دانسته اند. در مطالعه ما نيز كاهش CD44 با سايز تومور و متاستاز غدد لنفي مرتبط بود.
در مورد cadherin-E نیز در مطالعاتي بين كاهش آن و متاستاز غدد لنفي رابطه ملاحظه می شد و در مطالعه ما نیز كاهش cadherin-E با فاكتورهاي كلينيكو پاتولوژيك دارتباطي نداشت .در مورد P53 در دو مطالعه افزايش P53 با متاستاز غدد لنفاوی مرتبط بوده هر چند جهت تصميمگيري درماني كافي نيست. در مطالعاتی ديگر بين افزايش P53 و فاكتورهاي كلينيكو- پاتولوژيك يا بقاء بیمار ارتباطي مشهود نبوده، به علاوه افزايش P53 ارتباطي با سايز تومور نداشته است. در مطالعه ما نیز افزایش P53 مشهود بود.

در مطالعاتی در مورد EGFR افزایش این مارکر با متاستاز غدد لنفی مرتبط بوده ولی در مطالعات دیگر ثابت نشده است. در مطالعه ما نیز بین افزایش EGFR و متاستاز غدد لنفی و فاکتور های کلینیکو پاتولوژیک ارتباطی وجود نداشت.

دلايل احتمالي يافته هاي نامتناسب در ارزيابي relevant Potentially تومور ماركرهاي پروگنوستيك در مطالعات مختلف و همچنين مطالعه انجام شده شامل اختلاف متدولوژيك، طراحي ضعيف مطالعه، assay غير استاندارد كه تكرارپذيري كم دارد، پروتكل متفاوت رنگ آميزي IHC، متد اندازه گيري ماركرهاي بيولوژيك، متد Scoring متفاوت، cutoff point نامشخص و اينكه قطعه بسيار كوچكي از تومور بر روي لام قابل ارزيابي است، در حاليكه ممكن است در ساير قسمتهاي تومور نتايج متفاوت باشد.

اندازه گيري ماركرهاي سلولي به خصوص CD44 ميتواند فاكتور موثري در تعيين پروگنوز بيماران مبتلا به كارسينوم سر و گردن باشد. آگاهي از ميزان اين ماركرها در تعيين مداخله هاي درماني (جراحي، شيمي درماني و راديوتراپي) موثر است.

https://journals.tums.ac.ir/tumj//browse.php?a_id=438&slc_lang=fa&sid=1&ftxt=1https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/tongue-cancer/symptoms-causes/syc-20378428https://jrds.ir/article-1-20-fa.pdf