غربالگری برای نشانگرهای زیستی خاص خون به عنوان یک روش ممکن برای تشخیص سرطان در مراحل اولیه مشاهده می‌شود. اما سرطان‌هایی مانند سرطان پانکراس، کولورکتال و معده فاقد آزمایش‌های دقیق خون برای تشخیص هستند. طبق گفته این مطالعه، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان نرخ بالایی از تشخیص نادرست بیماری را تجربه می‌کنند. نیاز فوری به ابزارهای تشخیصی با دقت بالا و قابلیت پرداخت وجود دارد. آیا این روش جدید می‌تواند کمک کند؟
چه چیزی این روش را متمایز می‌کند؟
طبق گفته محققان، این آزمایش می‌تواند با دقتی در حدود ۸۲٪ تا ۱۰۰٪ تشخیص دهد که آیا بیمار سرطان دارد یا نه. این آزمایش در عرض چند دقیقه، تفاوت بین بیماران مبتلا به سرطان و افراد بدون سرطان را نشان داد. در تست‌های نجام شده تمرکز محققان بر روی سرطان پانکراس، معده و یا کولورکتال بود.
آن‌ها ابن مدل را آزمایش کردند و کارایی آن را در تمایز بین اهداکنندگان خون مبتلا و بدون سرطان بررسی کردند. همچنین این روش را با آزمایش‌های سنتی مبتنی بر خون مایع مقایسه کردند، نتایجی که به دست آوردند نشان داد که لکه‌های خون خشک نیز در تشخیص سرطان بسیار مؤثر بودند. در مورد سرطان پانکراس، آن‌ها توانستند ۸۱.۲٪ از موارد را تشخیص دهند. در مورد نمونه‌های خون مایع، این درصد ۷۶.۸٪ بود.
ارزیابی آن‌ها نشان داد که اجرای این ابزار در مناطق کمتر توسعه‌یافته می‌تواند نسبت موارد تشخیص‌نشده سرطان‌ها را کاهش دهد. به عنوان مثال، این روش برای غربالگری سرطان در سطح جمعیت در مناطق روستایی چین می‌تواند موارد تشخیص‌نشده را بین ۲۰٪ تا ۵۰٪ کاهش دهد. به خصوص در مورد سرطان‌های کولورکتال، معده و کولورکتال. چائو یوآن کوانگ پزشک دانشمندی که درمان‌های نوین برای سرطان‌های دستگاه گوارش را مطالعه می‌کند ودر این مطالعه دخالتی نداشته است، گفت: ‘این آزمایش سرطان برای مدت زمان طولانی به کار نمی‌آید.’ به گفته او، ما هنوز سال‌ها با ارائه این آزمایش به بیماران فاصله داریم.
تفاوت زندگی شهری و روستایی
در یک مطالعه در سال ۲۰۲۲، دانشمندان ۱۵۷۰ نفر از بازماندگان سرطان را از سه منطقه شهری و پنج شهرستان روستایی برگزیدند. نتایج نشان داد که ۸۴.۱٪ از افراد پس از بروز علائم به سرطان مبتلا شده‌اند. در مقایسه با بیماران سرطانی شهری، بیماران سرطانی روستایی بیشتر احتمال داشت که پس از بروز علائم به سرطان مبتلا شوند. همچنین، احتمال کمتری داشت که به بیش از یک بیمارستان مراجعه کنند. این به این معنی است که بیماران سرطانی روستایی کمتر از بیماران سرطانی شهری غربالگری و درمان شده‌اند.
چه چیزی پشت این قضیه است؟
لکه‌های سرم خشک‌شده یا به اختصار (DSS) نمونه‌های کوچکی از سرم هستند که خشک شده‌اند. وقتی خشک می‌شوند، برای تحلیل بعدی ذخیره می‌شود و معمولاً در آزمایش‌های تشخیصی مختلف استفاده می‌شود. در مورد تشخیص سرطان، استفاده از لکه‌های خون خشک می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. دلیل آن در تخریب نشانگرهای زیستی حساس و اغلب مقدار ناکافی خون برای نتایج قابل اعتماد است.
بنابراین، محققان پیشنهاد می‌کنند که از نانوذرات معدنی برای بهبود تشخیص سرطان استفاده شود. به طور خاص، تمرکز بر روی طیف‌سنجی جرمی پیشرفته (NPELDI MS) است که نتایج قابل اعتمادتری با حساسیت بهتر ارائه می‌دهد. این روش شامل استفاده از نانوذرات معدنی برای بهبود تمرکز انتخابی و غنی‌سازی ترکیبات متابولیک از نمونه‌ها است. آن‌ها خاطرنشان کردند که با این حال، سازگاری NPELDI MS با تجزیه و تحلیل لکه خشک‌شده تأیید نشده است. این یک مانع است که باید حل شود.
بر اساس مدل یادگیری ماشینی که ایجاد کردند، دریافتند که این نمونه‌های DSS نشانگرهای زیستی مهم را حفظ کرده‌اند. این برای بهبود دقت تشخیصی بسیار حیاتی است. آن مدل‌های ماشینی یک نوع هوش مصنوعی هستند که از الگوریتم‌ها استفاده می‌کنند، به عنوان مثال، برای تشخیص سرطان.
مشکل کجاست؟
چائو یوآن کوانگ گفت که این یک “شروع عالی” است، اما به دلایل مختلف نیاز به آزمایش‌های بیشتری دارد. به عنوان مثال، آن‌ها فقط چند صد نمونه را آزمایش کردند و همچنین مدل یادگیری ماشینی را روی افرادی که قبلاً به سرطان مبتلا بودند، آزمایش کردند. یعنی باید تأیید شود که چگونه به عنوان یک ابزار تشخیصی واقعی کار می‌کند. دکتر مایکل چکینی به لایو ساینس گفت که یک آزمایش خون مانند این باید از “آزمایش‌های بالینی گسترده” عبور کند. این شامل هزاران بیمار و بررسی‌های نظارتی است.